Útvegum leikskóla - björgum tónlistarnámi -minnkum ójöfnuð og sóun

Tillaga að lausn leikskólamála-tónlistarnáms í Reykjavík?  Hér er þriggja þrepa tímastillt áætlun:

1. Átta sig á að "meðalstærð bekkjar" (fjöldi barna á hvern kennara) er 4-5 börn/kennara í leikskóla, en 20-25 börn/kennara í grunnskóla.  Leikskólakennarar eru hæfir til að kenna börnum í yngstu bekkjum grunnskólans (skv skilgreiningu).  Tónlistarnemar (einkum á framhaldsstigi) "fara til" kennara í stað þess að hann mæti til nemans og segja má að a.m.k. sé "1 á 1" í tónlistarnámi á framhaldsstigi.

2. Færa grunnskólann niður um eitt ár á tveimur árum, svo börn hefji nám ári yngri í grunnskóla og útskrifist því fyrr.  Grunnskólakennarar væru samþykkir því þá hafa þeir meira að gera og verða ekki varir við niðurskurð á núverandi "aukatímum" (sem nýta má í tónlistarnám...).  Einnig er auðvelt að fá aukakennara í yngstu bekkina (nægur peningur til skv. 1)

3. Nýta grunnskólahúsnæði undir markvisst tónlistarnám fyrir alla á grunnskólaaldri.  (Þetta er sjálfsagt því í ljós mun koma a)vannýtt húsnæði eftir kl. 14 í einsetnum grsk og b) vannýttir hæfileikar barna sem ekki fá kennslu í tónlist.)  Hér má benda á lokaverkefnið "Dreifður tónlistarskóli" sem Lilja Sveinsdóttir gerði undir minni leiðsögn 2004.  Ég hafði áhuga á viðfangsefninu því að af 20 nemum á framhaldsstigi í Tónlistarskólanum á Akureyri voru 19 af Brekkunni en einn (1) úr Þorpinu!?  Auðvitað ættu sem flest börn að fá kennslu í tónlist sem fyrst.  Einnig er framhaldsnám styrkt af sveitarfélögum á kostnað almennings vafasamt í prinsippinu og er nefnt "pilsfaldakapítalismi" í heimi fullorðinna.